..

Bazen durgunluğunun içinde kaybolursun ya alır götürür seni hissedersin bom bok bir yerde bıraktığını nedensiz bir çıkmaza girersin çöker üzerine gecenin sessizliği beynin durur sonrasında parmakların konuşmaya başlar parmak uçların sızlar kirpiklerin oynar istemsiz içinde bir bulantı çoğalır dudakların kurur tenin üşür terin çekilir bacakların güçsüzleşir her şey ağırlaşır artık aklın iradenden çıkar kelimeler yankılanır beyninde gözlerin kararmaya başlar ölüyorum dersin öldüğünü söylersin dünyayla bağlantının koptuğunu sanırsın kurtuluşu ararsın ve her şey geçer gözlerin açılır gerçek olanı görürsün ve şunu tekrarlarsın yaşıyorum sanırım yaşıyorum..